De kinderen komen ’s morgens binnen en een goede lezer merkt op dat op het programma ‘schatgraven ‘ staat. Ze vraagt zachtjes aan een vriendin wat dat is en langzaamaan beginnen meer kinderen het zich af te vragen…. Ik laat ze even filosoferen en met een geheimzinnige, ‘ik zeg nog niks’-blik gaan we aan het werk. Af en toe zeg ik ‘ oeh vanmiddag schatgraven !!’  De kinderen kijken me steeds verwonderd aan. ‘Jullie hebben het al eens gedaan en jullie vonden het zooo leuk tralalala!’ dans ik door de klas…

 

En dan gebeurt het opeens…

Joep begint uit het niets, sputterend van energie ;’ Ja, ik weet het! Dat is met dat voelen en praten en die die die kaartjes!’ en hij gebruikt zijn hele lichaam erbij. Ik pak mijn tas en haal heel geheimzinnig en theatraal het doosje uit mijn tas. ‘Jaaaaa die!!’ Ik stuiter mee en we gaan snel op de grond zitten.

 

Vandaag gaan we de karweikaarten ontdekken. Ik laat de verschillende kleuren zien en maak een waaier van een x-aantal kaartjes.

 

Julie trekt de kaart ‘noem een schat van jezelf en vertel wanneer je die straks het eerst gaat gebruiken.’ Ze vertelt dat ze een goede uitvinder is. (Ik vraag me op dat moment serieus af of ze de vraag begrepen heeft..) maar dan vertelt ze; ‘Als we straks naar gym lopen pluk ik een grasspriet en die ga ik dan thuis onder mijn microscoop leggen om te kijken hoe dat er van dichtbij uitziet. En daar leer ik dan weer van.’

 

‘Waar kun je je ademhaling voelen?’

Ik vraag of ze het kunnen aanwijzen. Je neus, je mond, je keel, (zelfs in je tenen blijkt), je borst en dan legt er 1 meisje haar hand op haar buik. We oefenen meteen met hoge en lage ademhaling. Waar voel je m als je nerneus bent? En als je rustig bent? Meteen worden er tips uitgewisseld mocht je gespannen zijn.. ’s Middags bij gym heeft Marlies pijn en is ontroostbaar. We doen meteen de buikoefening et voilà!

 

‘Doen alsof je een citroen eet’, is hilarisch!!! Wat een lol.

 

‘Noem van de speler die links van je zit iets goeds wat hij pas nog heeft gedaan.’

Lisa trekt het kaartje en is heel lang stil, maar dat mag. Ik kijk haar bemoedigend aan en dan zegt ze; ‘Ze heeft me vanmorgen geholpen met de letters die ik moeilijk vindt.’ Carla straalt en mijn hart maakt een sprongetje. Mooi moment om te vragen hoe dit voelt voor gever én ontvanger…

 

‘Noem iets wat je graag zou willen horen’.

Katy vertelt hoe fijn ze het vindt als haar moeder ’s avonds in bed nog even komt vertellen dat ze zo nog een kusje komt brengen. Laurie heeft een zacht knuffelkonijntje die een heel mooi muziekje speelt als je aan haar staartje trekt. Ze wordt daar heel blij en rustig van..

 

‘Noem iets wat je graag zou willen voelen.’

‘Een slang!’ zegt Ivo zelfverzekerd.

Marlies heeft een ander verrassend antwoord. ‘Rust, want dat vind ik fijn.’

Ik vertel dat ik geniet van het gevoel liefde..  Als mijn kindjes zeggen dat ik de liefste moeder van de wereld ben en als ik de sleutel in het slot hoor en ik weet dat mijn lieve Giedo thuiskomt dan voel ik zoveel liefde!! ‘Getsie!’ zegt Marlies. ‘Dan ben je verliefd.’ Vervolgens ontstaat er een mooi gesprek over liefde. Mijn liefde voor Giedo, mijn liefde voor mijn kindjes én mijn liefde voor hun! Dat ik heel blij word als ik naar school ga en dat ik dan heel veel liefde voel maar niet verliefd ben.

Uiteindelijk komt Julie met de samenvatting . ‘Je hebt gewoon twee soorten houden-van. Op ééntje kun je maar verliefd zijn en van de rest kun je houden!’

Amen…