Bij binnenkomst word ik er al meerdere malen aan herinnerd. Dinsdag is het in groep 4 complimentendag!

In de kring gaat het feest beginnen. Ik pak het bakje waar 32 briefjes in zitten met 32 namen. Ieder kind (en natuurlijk de juf) pakt een briefje. Dat is degene die je vandaag minstens drie keer blij gaat maken. Dit kan zijn door een tas van de ander te dragen, een compliment over het uiterlijk te geven, een jas dicht te doen, een vlechtje in iemands haar maken, … In de loop van het schooljaar wordt dit uitgebreid met complimenten over het innerlijk, worden er massages gegeven en talenten benoemd.

Sinds een paar maanden gebruiken we ook de Schatgraverskaarten erbij. Klassikaal trekken we een kaart en bespreken we bij wie die allemaal past. Hierdoor ontstaat zoveel saamhorigheid, liefde en mooie, waardevolle gesprekken.

Ik start aan het begin van het jaar met de complimentendag. Doordat kinderen het niet gewend zijn, vinden ze het vaak spannend en moeten ze even wennen. De afspraak is dat iedereen om 14.30 uur zijn complimenten heeft uitgedeeld. We bespreken ze dan in de kring en praten over wat complimenten met je doen, waar je dat voelt en hoe je het vindt om complimenten uit te delen. Vind je het lastig? Dat geeft niet. Juf wil je graag helpen.
Twee jaar geleden had ik een jongetje die het reuzespannend vond. Hij kwam heel dapper naar me toe. ‘Juf, ik vind het spannend.’  Wauw, wat was ik trots dat hij bij mij kwam. Ik wilde hem natuurlijk graag helpen en vroeg hem wie er op zijn briefje stond. Vol spanning zei hij ‘Kees’. Ik wreef zachtjes over zijn handen en vroeg of hij al een compliment wist. ‘Ja hij kan goed vrienden maken.’ Wat een prachtig compliment! Toen ik vroeg hoe ik hem kon helpen zei hij dat ik mee moest naar Kees. En daar liepen we…

Met m’n hand op zijn hart liepen we op Kees af en zei ik hem dat Ron iets wilde zeggen. Ron draaide zich naar me toe en murmelde iets onverstaanbaars in mijn oor. Te spannend. Ik zei Kees dat we zo bij hem terug kwamen. Ron en ik liepen terug naar mijn bureau en ik vroeg hem of hij het misschien wilde opschrijven. Dat vond hij een goed idee. Ik wist dat hij nu een geweldige succeservaring tegemoet zou gaan en wilde dat hij dit zou voelen en zien.

Met gebogen hoofd liep Ron op Kees af, gaf hem het briefje en draaide zich gauw om. Ik draaide zijn hoofd naar Kees en duwde zachtjes zijn kin omhoog … Kees las het briefje en straalde van oor tot oor! ‘Dank je Ron!’ zei hij. En ook Ron zijn ogen begonnen te twinkelen. ‘Zie je hoe blij hij is met jouw compliment?’ Ron knikte. ‘En hoe vond je het om een compliment te geven?’ ‘Leuk, maar wel heel spannend!’ De held! Hij heeft nog twee keer hulp gevraagd en daarna was Ron degene die mij er iedere dinsdag aan herinnerde…

Deze blog is geschreven door onze gastblogger Marleen. Marleen is moeder, van drie prachtige kinderen, getrouwd met haar liefste en juf op de Prinses Beatrixschool in Heemstede. Maar het allerbelangrijkst voor Marleen is dat zij zoveel mogelijk vanuit liefde leeft.

Ook gastblogger worden? Al gastbloggend kun jij anderen inspireren met jouw verhaal, spelsuggestie en/of foto. Schrijf je graag? Vang je graag momenten met potlood of stift? Of kijk je de hele dag zoekend rond naar fotomomentjes? Dan zijn wij op zoek naar jou! Kijk hier voor meer info.