Wow! Ziet ze me zo?

Afgelopen vrijdag 3 juni was het openingsfeest van Magazijn14, een bedrijfsverzamelpand waarin ik nu mijn praktijk heb. Samen met 13 ondernemers hebben we een oud munitie magazijn zonder elektra, muren of iets omgebouwd tot een waanzinnig pand met heel veel mogelijkheden. Dat moest gevierd worden! En tevens wilden we dit moment gebruiken om niet alleen familie en vrienden uit te nodigen maar ook om te netwerken.

 

Samen met beeldend therapeute Jantien Mijwaart deel ik een ruimte en we kwam op het idee om ons zelf te presenteren. Op een pracht bord die we van mede-ondernemer Ruben mochten lenen. Hup aan de slag met tijdschriften, verf, lijm en andere creatieve materialen om duidelijk te maken wat we doen, wat we belangrijk vinden, wie onze doelgroep is en ohjaaa…. wie wij zijn.

 

Poe, zet dat maar eens op een bord: dit ben ik. Ik vind het lastig. Ik wilde ook niet teveel tekst, dat lezen mensen toch niet. Gewoon to the point, simpel en kort maar wel dat mensen die mij niet kennen meteen een beeld hebben over wie ik ben. Maar hoe? Opeens valt mijn oog op Schatgravers. Dat ga ik doen: ik toon mijn schatten! Al snel heb ik al meer dan 20 kaarten waarin ik mijzelf herken. Maar ja, ‘less is more’ galmt er in mijn achterhoofd. En opeens vraag ik me af: hoe zouden anderen mij zien? En vooral kinderen? Ik besluit een kind te vragen om 10 kaarten uit mijn collectie te kiezen. En wie kent mij beter dan mijn eigen dochter van 7? Ik besluit haar te vragen en neem me voor niet inhoudelijk te reageren op haar keuze. Niet te sturen. Oprecht nieuwsgierig te zijn hoe ze naar mij kijkt. Best moeilijk!

 

“ Leuk mama! Gaan we schatgraven? roept mijn dochter enthousiast als ze de kaartjes ziet. “ Nou… soort van. Ik heb hier een stapeltje schatten en ik zou aan jou willen vragen welke jij het beste bij mij vind passen. Wil je dat doen? Jahoor mam, dat wil ik wel. Leuk!”  Ze legt alle kaartjes uit op de bank. Als wij Schatgraven gebruiken we alleen nog de kaartjes met 1 sleutel en nu zitten er ook moeilijkere kaartjes bij. Dus die mag ik eerst uitleggen. Daarna gaat ze aan de slag.

 

schatgravers JanneDe eerste pakt ze heel resoluut: ‘opruimen’. Huh! Ja ik snap het wel. Mijn dochter is een chaoot van de bovenste plank en ik hou van een opgeruimd huis. Anders word ik zelf ook chaotisch en kribbig. Iedere keer neem ik me voor dat ik haar laat en niks voor haar opruim maar ik kan het niet laten. Als haar bureau weer eens volgestouwd ligt met lego, kunstprojecten, boeken, creatieve materialen, poppenkleren en weet ik veel wat nog meer dan doe ik het toch weer. Alles ordenen en opruimen zodat er weer ruimte ontstaat. En het leuke vind ik: ze geeft aan dat ze het fijn vind want ze weet zelf niet waar te beginnen. Ze vraagt er soms zelfs om. Dat maakt het een dankbaar klusje.

 

Dan pakt ze creatief. Mijn hart maakte en sprongetje. Ja, dat ben ik! Maar dan zegt ze: dat ben je niet en legt het kaartje op een andere stapel. Ik kijk verbijsterd toe. Ik, niet creatief? Nah! Maar als ik erover nadenk snap ik het ook wel. Dochterlief wil later beeldend kunstenaar (en juf) worden en ziet werkelijk in alles een kunstwerk. Zo vist ze de dingen die ik weggooi weer uit de prullenbak want daar kan zij nog iets van maken. Denk aan lege tandpastadoosjes, rietjes en restjes inpakpapier. WC-rolletjes durf ik allang niet meer weg te gooien. En daar maakt ze hele bijzondere dingen mee. Vergeleken met haar creaties ben ik inderdaad saai…

 

Ze kijkt verder en pakt in stilte heel gericht de volgende kaartjes: betrouwbaar, rustig, aan anderen merken hoe ze zich voelen, eerlijk, lief, samenwerken, anderen begrijpen en vrolijk. Ik glim. Wow! Ziet ze me zo? Als ze klaar is vraag ik of ze nog iets wil toelichten bij één van de kaartjes. Met haar grote blauwe ogen kijkt ze me verbaasd aan. Hoezo? Dit ben jij toch? Ze heeft gelijk!

 

Profiel hoog, JanneDeze blog is geschreven door Marianne, maar eigenlijk noemt vrijwel iedereen haar Janne. Marianne is moeder van drie prachtige dochters en woont samen met haar man in Zaandam. Hier is ze ook werkzaam als kindercoach & vuurlooptrainer vanuit haar eigen praktijk: JANNE Kindercoaching & Ouderbegeleiding. Ze gelooft tot in haar tenen in de eigen wijsheid, talenten en kwaliteiten van ouders en kinderen. En is er van overtuigd dat, als je hier op durft te vertrouwen, je mateloos krachtig bent. Ze is te volgen op Facebook, twitter en instagram